Len Huard noemt zijn eerste kickbokswedstrijd het engste wat hij ooit heeft gedaan. Inmiddels is hij verslingerd aan (kick)boksen en zit hij in het bestuur van de Nederlandse Boksbond. “Boksen is onderdeel van wie ik ben. Het is een middel om mezelf te uiten. Ik ben geen danser, maar boksen heeft er veel van weg.”

Op z’n achttiende had Len Huard zijn eerste kickbokswedstrijd. Dit heeft hem veel gebracht. “Via een rode loper liep ik naar de boksring. Er zaten duizend mensen omheen, waaronder bekenden. Je wilt niet afgaan, maar ik was op van de zenuwen en voelde enorm veel angst. Ik kon amper meer praten. Bewegen ging moeizaam. Daar stond ik dan tegenover de tegenstander. Ik wist dat we met honderden kilo’s tegen elkaar aan zouden gaan beuken, met enkel een bitje en een toque als bescherming: géén prettig vooruitzicht. Toch lukte het mij om mijn emoties onder controle te krijgen en mijn angst te overwinnen. Deze overwinning op mezelf heeft mij veel zelfvertrouwen en kracht gegeven. Het is het engste wat ik ooit heb gedaan.”

Lees hier verder